Czy warto głosować na myśliwych?

Wielkimi krokami zbliżają się wybory parlamentarne. Strach pomyśleć, jak tym razem będzie wyglądał bałagan w PKW, oraz jakich kolejnych absurdów w liczeniu głosów doczekamy, ale jednak mamy ostatnie dni, by pomyśleć i zdecydować, na kogo oddamy swój głos. Czy jako myśliwi powinniśmy solidaryzować się i głosować na innych myśliwych? Oczywiście, że tak! Pod jednym wszakże warunkiem – że jesteśmy pewni, iż ci Koledzy po strzelbie zrobią cokolwiek dla kraju, a w drugiej kolejności dla polskiego łowiectwa.

Myślę, że nie ma myśliwego, który z niepokojem nie patrzyłby w przyszłość, zastanawiając się, czy od 1 stycznia nie pozostanie mu do „opolowania” państwowy las i własne podwórko, o ile je ma. Stan ten zgotowali nam członkowie komisji „pracującej” nad nowelizacją ustawy prawo łowieckie, którzy zmitrężyli masę czasu na przepisaniu starej ustawy i wciśnięciu funduszu odszkodowań, o którym doskonale napisał swego czasu Kolega Jesionowicz:
http://lowiectwookiemartura.blogspot.com/2015_02_01_archive.html

Dziś krzyczą, że jeśli nie oni, to polować nie będziemy, to nas zdelegalizują, zawieszą, rozgonią i Bóg jeden wie, co jeszcze. A ja śmiem powątpiewać, węsząc w tej panice strach o swoją skórę, która w czasie liczenia głosów może zostać wygarbowana…

Co zatem czynić? Głosować rozważnie. Nie na panią lub pana w zielonym kapeluszu, ale na osobę, którą znamy, wiemy, że wkłada masę pracy w swoje koło, obwód, okręg i region, że nie wyskoczyła sroce spod ogona, ani nie jest niesiona od lat tym samym prądem, który rozpoczął się w epoce minionej. Głosujmy na osoby, które już coś osiągnęły,  a nie idą po dorobek. Na ludzi, którzy mają wizję, popartą prawną wiedzą i wolą do obrony tego, co mądre, a zmiany tego, co zmienić bezwzględnie trzeba.

Gwarantem naszej przyszłości jest to, by zarządzali nami ludzie „przy ziemi”, znający problemy szarego, szeregowego myśliwego, któremu nie zawsze dolce wypadają z kieszeni, a euro z portfela. Nadto ludzie, którzy nie szukają dla siebie ciepłego barłogu, w którym parę lat pohibernują, z rzadka jeno wysuwając nosek na kurtuazyjne spotkania z „motłochem”, by „motłoch” nie zapomniał, iż myśliwym są. Ludzie, którzy zareagują w jakikolwiek sposób, gdy zwrócimy się do nich o pomoc, wparcie, obronę przed mową nienawiści, a nie odwrócą plecami, nawet nie racząc powiedzieć „spadaj”.

Rozejrzyjcie się po swoich okręgach wyborczych. Być może ktoś z Waszych znajomych kandyduje? Może są na listach wyborczych osoby, którym los polskiej przyrody nie jest obojętny, nie szukają poklasku w mediach, nie są związane z ekoterrorystycznym lobby, a po prostu chcą równowagi i zdrowej ekologii w swoim regionie? Może nawet wcale nie są myśliwymi, a po prostu rozsądnymi ludźmi! Może również widzą potrzeby zmiany w polskim łowieckim prawie, ale takie, które zagwarantują stabilność łowiectwa, a nie jego dobicie kolejnymi składkami, daninami, roszczeniami i zobowiązaniami. Może wiedzą, jak pogodzić prawo własności z koniecznością wykonywania polowań, lepiej, niźli obecnie rządzący? Rozejrzyjcie się, przemyślcie. I idźcie w niedzielę do urny, tuż przed, lub zaraz po polowaniu.

Darz Bór!