Postne życie myśliwej

Jarski schabowy z sera z ziemniakami z brokułów

Minął pierwszy tydzień mojego postnego, bezmięsnego, jarskiego żywota i spieszę podzielić się z Wami swoimi wrażeniami - jest lepiej niż nieźle! Z literatury tematu wynika, że dla mojej grupy krwi (A) dieta bezmięsna jest wręcz stworzona, co zdaje się faktycznie potwierdzać moje nastawienie i obecne samopoczucie. Autorzy obiecują, że będę czuć się lekko, wyglądać młodo, funkcjonować doskonale - podejrzewam, że coś takiego będę w stanie na sto procent stwierdzić dopiero na sam koniec "diety", jednak już dziś mogę powiedzieć, że zmianę przeszłam zaskakująco łatwo i bezboleśnie. Nawet robiąc Nowakowi smażoną kiełbaskę z patelni nie śliniłam się po kolana, a obok budek z kebsem przechodzę tak, jak niegdyś obok półki z wegańskimi frykasami. Usłyszałam nawet, że co to w takim razie za post, skoro nie jest okupiony wyrzeczeniem i umartwieniem? Faktycznie, słabo to wygląda... Cóż, chyba siła autosugestii u mnie wygrywa wszystko! Ale w takim razie zaraz spróbuję wmówić sobie, że jestem obrzydliwie bogata 😏

Chilli con vege

Faszerowane papryki

Czym zatem się żywię? Jem przede wszystkim owoce i warzywa, ryby, troszkę nabiału i ziół, pieczywo jak zwykle. Nie stronię od ryżu, który teraz smakuje mi jak nigdy. Odkurzam babcine przepisy na racuszki, przypominam sobie wszystkie piątkowe przysmaki z minionych lat, odkrywam nowe połączenia i smaki. Czuję się przy tym wyśmienicie - jedyna zmiana, jaką zauważyłam, to fakt, iż nawet po pełnym obiedzie mam poczucie "niedojedzenia". Nie jestem zapchana jak po schabowym z ziemniakami, ale w żołądku nadal mam miejsce na coś jeszcze, chociaż to raczej podświadoma pustka po "mjensku". Fizycznie nie odczuwam na razie żadnych efektów, co w sumie cieszy, bo daje nadzieję na to, że postem sobie nie zaszkodzę! Wyczekuję obiecanego przez ekspertów pozbycia się tłuszczu z brzucha i bioder, chociaż w tym prędzej zasłuży się abstynencja i brak ukochanego piwka. 

Jak będzie dalej? Zobaczymy! 

Racuszki z brzoskwiniami